پروتز یک اندام مصنوعی است که برای جایگزینی قسمت از دست رفته بدن استفاده می‌شود که ممکن است در اثر بیماری، تروما یا شرایط مادرزادی از بین برود. توانبخشی عضو پروتز در درجه اول توسط  متخصص پروتز و همچنین تیم بین رشته‌ای از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مانند فیزیوتراپیست‌ها انجام می‌شود.

اگر داوطلب داشتن پروتز دست هستید، انتخاب‌های شما از یک پروتز غیرفعال تا یک پروتز کاربردی‌تر متغیر است. دست مصنوعی غیرفعال هیچ عملکرد خاصی ندارد اما از زیبایی ظاهری خوبی برخوردار است. بازوهای عملکردی می‌توانند به صورت مکانیکی یا الکتریکی باشند که غالباً دست با سیم به پروتز متصل می‌شود و با استفاده از کابل و سیستم مهار می‌شود.

با استفاده از عضلات پشت و شانه، کابل کشیده می‌شود تا دست باز شود (“باز کردن اختیاری) یا بسته می‌شود (“بسته شدن اختیاری”) دست. پروتز “میوالکتریک” وقتی الکترودها تکانه‌های عضلانی از اندام باقیمانده شما دریافت کنند، حرکت را ایجاد می‌کنند. سپس اینها به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شوند که برای باز یا بسته شدن آن به دست الکتریکی فرستاده می‌شوند. باتری موجود در پروتز، قدرت آن را تأمین می‌کند. اگرچه کمتر از بازوهای میوالکتریک متداول است، اما بازوهای الکتریکی نیز وجود دارند که با وسایل دیگری مانند یک سوئیچ کار می‌کنند که می‌توانید آن را روشن و خاموش کنید. برخی از انواع بازوها این امکان را دارند که از نظر میکروالکترونیکی کنترل شوند.